Langs de afgrond

André Dierick is in 1942 geboren in de lichtstad Eindhoven waar hij tot 1973 heeft gewoond.
Na de lagere school St. Martinus in het stadsdeel Tongelre en een creatieve vakopleiding tot meubelmaker stuurde de muze hem een andere richting uit.

Onderbroken door zijn militaire dienstplicht studeerde hij elf jaar aan het Brabants Conservatorium waar hij drie einddiploma’s behaalde, een instrumentale akte en de aktes “Schoolmuziek” en “Theorie der Muziek”. Een groot deel van zijn studiejaren werkte hij als muziekleraar aan diverse muziekscholen en was gedurende een zestal jaren koordirigent. Uiteindelijk werd hij in 1973 directeur van de rijkserkende muziekschool in Oss naar welke plaats hij ook verhuisde. Inmiddels was hij getrouwd met Nettie en kregen zij drie dochters Marian, Annet en Margo.

Een deel van zijn vrije tijd was hij te vinden achter zijn typemachientje en schreef over allerlei onderwerpen en enkele romans die in een doos op zolder verdwenen. Ook schreef hij gedurende een tiental jaren op freelance basis artikelen voor sportbladen uitgegeven door Interdijk BV. Zijn tweede hobby, fotograferen, kwam daarbij goed van pas omdat hij daardoor de bijbehorende foto’s kon aanleveren.
Door moeilijke jaren heen werd zijn schrijfhobby bijna een therapeutische bezigheid door dingen “van zich af te schrijven”. Enkele jaren geleden is hij begonnen om oud materiaal te herzien waardoor zijn schrijfhobby een extra dimensie kreeg. Pas in de herfst van zijn leven en in de lente van 2009 verscheen bij uitgeverij zijn eerste boek “In ons vak is nooit iets zeker”. In 2020 verscheen zijn tweede boek Over leven na verlies.