Studenten … zwienen ben ʼt

Nero Zwart, voluit Nero Melas Zwart, is een pseudoniem. Nero, alias Neron le Noir en Nero Black is een geboren Groninger van 1931. Hij is natuurlijk getrouwd met Melanie.
Hij had een redelijk gelukkige jeugd. Deze werd echter overschaduwd door de Duitse bezetting. Na zijn eindexamen studeerde Nero Zwart gedurende lange tijd economie. Hij voelde zich zeer thuis in het Groninger studentencorps, Vindicat atque Polit. Hij exploiteerde ook met veel plezier een studentenhuis en verdiende een karige boterham met een aantal student-assistentschappen. Daarna werkte hij onder meer als econoom en als organisatie-adviseur in binnen- en buitenland.
Nero Zwart had een zittend beroep, maar reisde veel en werkte onder meer in ca. twintig ontwikkelingslanden. Hij schreef over een aantal onderwerpen, vooral over economische en politieke ontwikkelingen, waaronder Boycott en embargo, Ontwikkelingshulp in de praktijk, Het vijandbeeld van de overheid, Gevolgen van schaalvergroting, Hen, zullie en hullie. En recentelijk over het geld dat helemaal niet naar Griekenland ging. Hij ontwierp na zijn pensionering zwartgallige tekstbriefkaarten en schreef een boekje over Ziek zijn met een grimlachje. Na Auschwitz, Stalin, Oradour, Rawagedeh, Pol Pot en IS kan hij niet meer veel vertrouwen hebben in de mensheid. Enige ironie en zwarte humor helpen het leven acceptabel te maken
Liefhebberijen waren vriendschap, zeilen, maatschappijkritiek, schrijven en zitten in de duinen in de zon.